Na lekker vroeg wakker te zijn geworden (7 uur) begon mijn eerste echte dag in Mexico dan echt. 's Ochtends gingen we naar de school van de moeder van Anaid waar ik de leraren ontmoette, die allemaal al van mijn komst afwisten. Allemaal enorm aardige mensen. Na een uurtje te zijn ingelicht door de leraren hoe mooi en goed Mexico wel niet is, en ondervraagt te zijn over Nederland, vertrokken we weer naar huis.

In de middag ging het voor het eerst in 9 maanden regenen hier. Jawel, er is een Nederlander in Piedras Negras en de weergoden passen zich er meteen toe aan.

In de avond nam de vader van Anaid mij mee om boodschappen te doen, nadat ik en de vader van Anaid eerst voetbal hadden gekeken op TV. In de zeer grote winkel werd ik voorgesteld aan alle vrienden van de vader van Anaid. Alle gesprekken gingen over mij en iedereen was heel benieuwd en nieuwsgierig over mij. Het blijkt namelijk dat er zeer weinig buitenlanders (op Amerikanen na) hier komen. De mensen zijn ook allemaal heel aardig tegen mij en zijn heel open.

In de winkel kreeg ik ook een voorlichting over het Mexicaanse bier. En daar hadden we sowieso wel 20 minuten voor nodig, aangezien de Mexicanen veel brouwerijen en daarom soorten bier hebben. Ik ben benieuwd hoe het gaat smaken!

's Avonds gingen we nog naar een vriendin van Anaid, maar we gingen vrij vroeg weg omdat Anaid zich niet zo goed voelde. Alles gaat echter nu weer goed.

Nog een ding wil ik graag zeggen. Jullie hoeven me niet te vragen wat ik ga doen of wanneer ik iets ga doen. De Mexicanen zijn heel impulsief, dat wil dus zeggen dat ik niet weet wat ik ga doen of wanneer ik iets ga doen. Anaid of andere leden van de familie vragen mij gewoon: Wil je nu dat en dat doen?, of ik ga nu hier heen, wil je mee? Dat is even wennen, maar ik pas me er goed aan aan denk ik en ik vind het ook wel grappig.