Morgen naar de Verenigde Staten

Hallo allemaal,

De koffer staat klaar om morgen naar San Francisco te gaan. De spanning voor de reis begint nu pas te komen, omdat ik de afgelopen weken nogal druk was met mijn bachelor scriptie. Gelukkig heb ik die precies gisteren kunnen afronden en mag ik daardoor aan mijn master beginnen in september, wat heel wat stress heeft weg gehaald. Nu begint echter toch de stress voor de reis een beetje te komen. Ik, Niels en Bjorn zullen morgen vertrekken voor onze rondreis door Californië, Nevada en Arizona van drie en een halve week. De komende weken zal ik mijn ervaringen delen in dit reis dagboek. Ik hoop dat jullie er plezier aan zullen beleven en laat zo nu en dan een reactie achter, dat is erg leuk!

Weer terug in Nederland en ik mis Mexico nu al

Ik ben vandaag weer teruggekomen in Nederland. Na een lange reis, zo'n 24 uur, van Piedras Negras naar Houston, van Houston naar Londen en van Londen naar Düsseldorf en weer naar Losser,ben ik veilig aangekomen.

Ondanks dat opa en oma de Vos me goed hebben ontvangen en dat ik blij ben dat ze hier zijn, mis ik Mexico nu al. Niet alleen vanwege het weer, maar vanwege alles.Het was een enorm leuke tijd en een geweldige ervaring.

Anaid gaat proberenz.s.m. naar Nederland te komen en ik hoop haar en de hele familie van Anaid nog eens te zien, hier, dan wel in Mexico (al zal het weer daar waarschijnlijk beter zijn, haha).

Dit is dan ook het eind van mijn reisblog. Ik heb nog een aantal extra foto's van Anaid gekregen en ik zal kijken welke ik daarvan ga uploaden, dus, geïnteresseerden, hou dat in de gate. Ik wil iedereen bedanken voor de leuke reacties die jullie geplaatst hebben en voor het volgen van mijn verhalen. Ik hoop dat ik nogmaals verhalen mag gaan schrijven uit Mexico, want ik mis het nu al enorm!

Familie BBQ

Nadat we een paar dagen niet echt veel interessants gedaan hebben, hadden we gisteren een familie BBQ. Anaid heeft een heel grote familie en gisteren kwamen 2 ooms en 2 tantes, met daar alle neven en nichten van, en de oma van Anaid om op de ranch van Anaid te gaan BBQ'en. Het was erg gezellig om de hele familie te ontmoeten en ik heb veel met de neef en tante van Anaid gesproken.

Vandaag heb ik ook eindelijk een proces verbaal kunnen krijgen, wat al een hele moeite is hier in Mexico. Toch wel blij met het papiertje, want dan hoef ik daar niet meer achter aan. Ik ben alleen wel bang dat ik mijn spullen nooit meer terug krijg. Ondanks dat de politie het nog steeds 'onderzoekt', denken we niets meer terug te krijgen.

Ik heb nog een aantal foto's van de BBQ, ik zal deze z.s.m. uploaden. Nogmaals bedankt voor alle reacties, het is leuk dat iedereen alles mee leest.

Mexicaanse pizza's eten

De afgelopen dagen hebben we niet echt veel gedaan. Anaid was vooral bezig met het regelen van alle dingen met de politie en nieuwe zaken aanvragen, die gestolen waren. Ik ga er ook al niet meer vanuit dat ik mijn spullen terug krijgt, aangezien de politie niet echt meewerkt, voor mijn gevoel.

Dealniettemin hebben we gisteren nog wel wat dingen gedaan. Na de tour gekeken te hebben, wat ik altijd probeer (ik word meestal wakker net voor de laatste 20 a 10 km), hebben we in de middag een ijsje gehaald in de stad. Daarna gingen we pizza's halen voor het weeshuis, waar ik al eerder geweest was. Een van de pizza's hebben we ook zelf gehouden en uiteraard opgegeten. Ik moet toegeven dat de Mexicaanse pizza's erg lekker zijn, al doen ze sesamzaadjes op de pizza's, wat eigenlijk best lekker is.

's Avonds zijn we nog met vrienden van Anaid hier gaan zitten. Ik was vrij moe en kon me niet echt concentreren op de spaanse gesprekken, waardoor ik het ook maar voor de helft verstond allemaal. Toch was het wel leuk dat we weer wat deden na de nacht dat we overvallen waren. Toch heb ik wel dat ik nu iets achterdochtiger ben met bepaalde mensen die 's avonds langs komen, etc.

De vloek van mijn portemonnee

Helaas moet ik vandaag een wat minder leuk verhaal gaan schrijven, aangezien er gisteren iets minder leuks is gebeurd hier.

Ik zal het verhaal beginnen met iets dat ik vorig jaar heb meegemaakt, dit zal ook de titel van het verhaal verklaren. Vorig jaar, toen ik vier weken in Barcelona geweest was, werd mijn nike portemonee gestolen in de metro. Na een heel gedoe, kwam alles toch wel goed. Uiteindelijk heb ik de portemonnee zelfs nog terug gekregen van de Nederlandse Ambassade in Barcelona, ongeveer in januari. Echter heb ik hem daarna nooit meer gebruikt, tot dat ik deze portemonnee toch wel handig vond lijken voor mijn reis naar Mexico.

Nu naar de gebeurtenis van gisteren. Na eigenlijk de hele dag niets gedaan te hebben, vroeg Anaid me om met haar en een vriend van haar mee te gaan de stad in. Nadat we deze vriend van Anaid hadden opgehaald gingen we de stad in. Uiteindelijk besloten we op het Gran Plaza langs de rivier te gaan lopen. Na een tijdje te hebben gelopen en nog ergens even op een bankje te hebben gezeten besloten we maar weer terug te gaan, langs de rivier, richting de auto.

Toen we terug liepen moesten we ook een stukje onder de brug door, daar is het net iets donkerder. In principe was het niet echt rustig op het pad langs de rivier, er liepen gezinnetjes rond met kinderen en er waren vissers in de buurt. Maar op een gegeven moment komen er opeens een stel 'cholos' aan (idioten met van die lelijke veel te wijde kleding) op fietsjes. In eerste instantie dacht ik eigenlijk: 'wat een idioten, beetje cool doen met die lelijke fietsjes', maar Anaid en die vriend stopten al met lopen en deinsden al wat terug. Daarna kreeg ik door dat ze opeens heel snel terug kwamen fietsen. Anaid liep al een stukje terug, waardoor ze op een afstandje vna zo'n 10 meter van me stond, maar deze cholos reden als eerste naar haar toe. Toen kreeg ik ook echt door dat ze ons overvielen. Ik had geen enkel benul in hoeverre deze lui gevaarlijk waren, dus ik schrok in principe best wel, ik had het namelijk helemaal niet verwacht of zien aankomen. Bovendien schrok ik ook van de reactie van Anaid, die meteen haar tas afgaf, waardoor ik meteen dacht dat ze in principe gevaarlijk waren (messen, misschien wel pistolen mee, je weet het niet). Ik stond daarom ook perplex en kon en wilde ook niets doen. Ik heb echter alleen maar naar Anaid gekeken, want ik was het bangste voor haar, dat ook deels kwam door haar reactie en ik wist absoluut niet wat er zou kunnen gebeuren. Daarna liep die kerel naar mij toe en vroeg mij om mijn telefoon, waarop ik antwoordde dat ik die niet had. Echter pakte hij toen wel mijn portemonnee uit mijn zak. Doordat het donker was kon ik ook niet zien of ze iets van wapens of dergelijke hadden en ze stonden als groepje om ons heen. Nadat ze de tas van Anaid hadden en mijn portemonnee, reden ze weg.

Daarop volgend rende Anaid meteen naar andere mensen toe, die aan de andere kant van de brug stonden, om de politie te bellen. De politie arriveerde verbijsterend snel, binnen een minuut waren ze al ter plaatsen. De politie wilde deze jongens ook erg graag pakken, zo te zien, aangezien ze meteen met gierende banden de stad in reden.

Omdat Anaid's telefoon in haar tas zat, probeerde de achtergebleven politie deze jongens te bellen. Het schijnt namelijk zo te zijn dat ze onze spullen jatten, om ze daarna in een soort van omruilen te willen verkopen aan jou. De politieagente, die liet voordoen of ze Anaid was, had al gesproken met de jongens en een soort van afspraak gemaakt. Een heel plan, zoals je die in films ziet, werd bedacht om de spullen terug te krijgen en de jongens te arresteren. Op dit moment hadden Anaid en ik nog vrij goede hoop dat onze spullen heel snel terug zouden komen en vond ik het optreden van de politie aardig goed.

Net nadat het gehele plan bedacht was kwam er een politieauto aan. Hierin zou de jongen zitten die ons bestolen had. Toen Anaid keek, zei ze direct dat hij het was en de vriend ook. Ik kon de jongen echter niet geheel herkennen, omdat ik de meeste tijd alleen naar Anaid gekeken had of die jongens niks met haar zouden doen en ik nogal verrast was door de overval. Ik heb echter, op aanraden van Anaid (middels een dwingende blik en wat duidelijke Nederlandse woorden) ook gezegd dat hij de jongen was. Onder het motto dat hier in de Mexicaanse justitie gebruikt wordt: 'je bent schuldig, tot dat het tegendeel bewezen is', werd de jongen naar het politiebureau gebracht. We kregen van de politie een tijdje daarna te horen dat hij echter niet sprak op het politiebureau.

Hierop volgend kwam de familie van de jongen naar het plein toe, waar we stonden. Hier kregen we te horen, van de politieagente die ons hielp, dat de jongen het neefje was van een van de politieagentes ter plaatse. Daarbij konden we ook geen contact meer krijgen met de jongens. Hierop adviseerde de politie ons maar naar huis te gaan.

Toen was de meeste hoop dus vervlogen, maar we dachten dat er in ieder geval iemand was opgepakt. Helaas kwamen we er vandaag achter dat de jongen, logischer wijze in principe, vrijgelaten was, door het mooie corrupte Mexicaanse politiebeleid en de letterlijke vriendjespolitiek (de familie van de jongen heeft de hele avond op het plein met de politie, en de vooral de tante van de jongen, gesproken en gewacht tot wij weg gingen, waarop ze de jongen vrij hebben gelaten.

Echter hebben wij vandaag, met het hoofd van de politie hier gesproken, en haar zwaar onder druk gezet (ze doen anders immers niets) door te stellen dat de dingen die van ons gestolen waren erg belangrijk waren, etc. Vandaag zou er mogelijk meer informatie komen, aangezien de jongen een bekende is bij de politie. Hopelijk krijgen we onze spullen nog terug, maar ik ben in ieder geval blij dat er niets ergs met ons gebeurd is.

Dagje uitrusten

Gisteren heb ik niet echt veel gedaan. Dit kwam grotendeels doordat we allemaal nogal moe waren van de dag ervoor. Ik heb nog wel samen met Anaid de auto van Anaid opgehaald bij de peetmoeder van Anaid, die ik vorige week al ontmoet had. Nadat we de auto hadden opgehaald, had Anaid het idee om uit te gaan. Helaas ging dit niet door omdat op het laatste moment een vriendin van Anaid afzegde, dus hebben we maar een film gekeken. 'El fin de los tiempos', volgens mij 'The Happening' in het engels. Een van de allerslechste films die ik ooit gezien heb, helaas. Anaid en de moeder van Anaid waren het met me eens daarover. Voor de rest weet ik niet wat ik vandaag ga doen, maar dat zie ik nog wel.

Ik hoop dat iedereen de verhalen leuk vindt en ik vind al jullie reacties heel leuk! Groeten uit Mexico!

Weekje Cancun

Ik ben zojuist terug van mijn week Cancun. Ik heb in Cancun niet de mogelijkheid gehad om wat berichtjes en/of foto's te sturen, hiervoor mijn excuses, maar er was simpelweg ook geen tijd voor. Zo veel te doen, zo weinig tijd.

Maandag gingen we al vrij vroeg weg, rond een uur of 7, richting San Antonio, waarvan ons vliegtuig zal vertrekken. Ondanks dat onze vlucht pas om 7 uur 's avonds was, gingen we zo vroeg weg om nog te kunnen lunchen bij de oom van Anaid in San Antonio. Een heel aardige man die ook alles van me wilde weten en waarbij ik uiteindelijk ook mijn gegevens moest achterlaten, voor het geval dat hij misschien ooit nog naar Nederland zou gaan (ondanks dat hij niet wist waar het lag, hij dacht dat t een eiland was naast Engeland).

Om 5 uur gingen we dan richting het vliegveld waarna onze vlucht naar Houston vertrok. Hier moesten we overstappen voor onze vlucht richting Cancun en er waren dit keer geen problemen. Eenmaal in Cancun aangekomen vond ik het zelfs vrij koud, ondanks de temperatuur van rond de 28 graden. Achja, als je 40 graden dagelijks gewend bent, dan gebeurd zoiets. Helaas hadden we wat problemen met het huren van een auto, maar uiteindelijk zijn we toen maar met een taxi naar het hotel gegaan en kwam uiteindelijk alles goed. We gingen eerst nog wat eten kopen, waarna we om half 2 maar eens gingen slapen want het was een lange dag geweest.

De volgende dag gingen we naar een park genaamd Xcaret (zie foto's). Een enorm mooi en bijzonder park, gelegen aan de Caribische zee waar je dieren kunt zien die in natuurlijke bassins leven, aangezien er overal poelen en ondergrondse rivieren door het park lopen. We hebben ook in een van deze ondergrondse rivieren gezwommen, hetgeen zeer mooi was. Ook het zien van alle dieren in de prachtige omgeving was geweldig. Over het uitzicht vanaf het restaurant nog maar te zwijgen, je waant je in een waar paradijs. Na de hele dag door het park gelopen te hebben gingen we om 7 uur richting de speciale show. In een enorm gebouw (dat gebouwd is voor de helft op een meertje) werd een show opgevoerd die de geschiedenis van Mexico liet zien. Een zeer mooie show, waar wel meer dan 300 performers aan mee deden.

De 2e dag bleven we in Cancun. Eerst hebben we in de ochtend op het strand van het hotel gelegen, waarna we in de middag de stad ingingen. Hier heeft iedereen, behalve ik, hebbedingetjes gekocht, ik kon helaas niks interessants vinden. In de avond zijn we toen nog in het 'Zona Hotelera' geweest, daarwaar alle hotels, inclusief het onze, staan. Hier zijn we naar een aantal winkels geweest en hebben we wat gedronken op het strandterras van het Hard Rock Cafe.

De 3e dag gingen we naar Tulum. Tulum is de bekendste archeologische plek op Yucatan en was een stad van de Maya's. Op een prachtige ligging, op de kliffen aan de turquoise Caribische Zee, ligt de stad. Hier hebben we ook nog even in de zee gezwommen, hetgeen ook wel nodig was ter verkoeling aangezien het deze dag vrij warm was. Nadat we in het restaurant nog even een Corona genuttigd hadden gingen we weer terug richting Cancun. Hier zijn we 's avonds nog uit eten geweest en ben ik samen met Anaid en Ulises (broer van Anaid) uitgeweest. Nadat we om 2 uur terug kwamen bij het hotel, hadden we helaas nog maar heel even om te slapen, aangezien we om 5 uur 's ochtends het hotel alweer moesten verlaten voor onze vroege vlucht.

Vandaag gingen we dan weer terug naar Piedras Negras. Een reis die uiteindelijk 12 uur duurde, doordat we helaas het vliegtuig in Houston gemist hadden dankzij de altijd zo leuke en meewerkende Amerikaanse douane. Ik kon er ditmaal wel snel doorheen, alleen gold dat helaas niet voor de rest, waardoor we een vliegtuig van, gelukkig, een uur later konden nemen.

Nu zit ik dan na een week weer hier in Piedras Negras, waar het kwik nog altijd op de 40 graden ligt, all day long. Ik heb ook aardig wat foto's gemaakt en die zal ik er zo opzetten. Ik hoop dat jullie de foto's leuk vinden. Ook wil ik mededelen dat alles goed gaat met me en dat ik van de onrust hier in Mexico nog niks gemerkt heb. Ook moest ik van de ober van het Hard Rock Cafe in Cancun zeggen dat reizen naar Mexico, vooral Cancun, veilig is en dat kan ik beamen. Dus laat je niet afschrikken door de verhalen als iemand hier plannen heeft om naar Mexico te gaan, haha!

Dag 10 - BBQ!

Na in de middag niet zoveel gedaan te hebben, gingen we 's avonds naar de ranch van Anaid om daar te gaan bbq'en. Na eerst wat biertjes te hebben gedronken, gingen we daarna bbq'en. De beste bbq die ik ooit heb gehad. Heerlijk vlees, dat ik sowieso nog nooit in Nederland heb gehad. Het was erg gezellig en om half 11 vertrokken we richting Piedras Negras, waar Anaid en ik nog een vriendin van Anaid hebben bezocht.

Met mijn spaans gaat het met de dag beter, desalniettemin is het nog wel steeds lastig, maar ik begin steeds meer te verstaan, dus daar ben ik wel blij mee.

Verder blijft het nog steeds rond de 40 graden. Ik heb er zelfs nog bewijs van, op een van de foto's is een thermometer te zien, waarop 41 graden te zien is en dat terwijl het toen al 7 uur was en dat de thermometer in de schaduw stond.